ساعتی در خود نگر تا کیستی

ترم سوم کارشناسی، استادی بسیار منضبط و متشخص داشتیم. از آن‌هایی بود که فی‌الواقع مو را از ماست می‌کشید و این را در هنگام تصحیح اوراق امتحانی و نمره‌ها به‌خوبی می‌شد دید. اول هر جلسه پس از بر زبان آوردن نام خدا، روی تخته می‌نوشت: «تلفن همراه خود را خاموش کنید». اهمیت این موضوع را وقتی به چشم دیدیم که در یکی از جلسات صدای موبایل یکی از هم‌کلاسی‌هایمان در کلاس شنیده شد و روی دیگر آن استاد باشخصیت و متواضع را دیدیم. در یکی از جلسات، از ایشان علت توجه فراوان به نظم در کلاس و حضور و غیاب دانشجویان را جویا شدیم. پایان کلاس، از درون کیفش پوشه‌ای درآورد و صفحات آن را به ما نشان داد. همانند همان فرم‌های حضور و غیاب کلاسی بود. به‌جای اسامی دانشجویان، مواردی را نوشته بود و گفت من هرشب خودم را مورد بازبینی قرار می‌دهم. برای من جالب بود. این کار مصداق همان «حاسبوا انفسکم قبل أن تحاسبوا» بود.

آن‌چه امروز به آن نیاز دارم، همین بازبینی اعمال روزمره است که می‌تواند در پایان هر هفته انجام شود.